معامله آب سنگین اراک؛ مِنّتی که آمریکا بر سر ایران گذاشت - کلاه تهران

به گزارش کلاه تهران، خبرنگاران، گروه بین الملل: قرارداد فروش 32 تُن از ذخایر راکتور آب سنگین اراک در روز آدینه به امضای طرف های ایرانی و آمریکایی رسید و قرار است تحویل آن به قول الیزابت ترودو سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در همین هفته و به قول بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران در هفته های آینده انجام گردد.

رآکتور بازطراحی شده اراک به حدود 65 تن آب سنگین احتیاج دارد و ایران قرار است طبق برجام دو برابر این مقدار یعنی ذخیره ای 130 تنی را نگه داشته و مازاد آن را به بازارهای بین المللی بفروشد.

در این میان ترودو اعتراف کرد که واگذاری آب سنگین اراک به بهای تقریبی 8.6 میلیون دلار آمریکا بخش قابل توجهی از احتیاج داخلی این کشور را برای مصارف صنعتی و تحقیقاتی امسال تامین می نماید، با این حال وی با لحن خاص دولتمردان آمریکایی که عادت دارند به همه چیز از بالا نگاه نمایند، گفت: برای آمریکا هیچ اجباری برای خرید آب سنگین از ایران وجود نداشته و در آینده هم وجود نخواهد داشت. اما توافق هسته ای ایران را ملزم می نماید تا ذخایر آب سنگین خود را به کمتر از 130 تن کاهش دهد.

این در حالیست که وزارت انرژی آمریکا هم از همان ابتدای رسانه ای شدن قرارداد خرید مازاد آب سنگین اراک، بر ایران منت گذاشته و اظهار داشت: خرید آب سنگین اراک از دایره توافق هسته ای فراتر نمی رود و قرار نیست به عادت تبدیل گردد.

این وزارتخانه در ادامه اظهارات متکبرانه خود اضافه کرد: آمریکا قرار نیست تا ابد مشتری ایران باقی بماند و این وظیفه خود ایرانی هاست که راهی برای عمل به تعهدات هسته ای خود پیدا نمایند.

جالب آنکه این گوشه و کنایه ها از جانب دولتی متوجه ایران می گردد که خود فراوری نماینده آب سنگین نیست و تا به حال احتیاجهای تحقیقاتی خود را از کشورهای کانادا و هند تامین می نموده است.

محلی که قرار است مازاد ذخایر آب سنگین اراک به آن منتقل گردد، آزمایشگاه ملی اوک ریج نام دارد - آزمایشگاهی در ایالت تنسی که تعدادی از کارشناسان خود را در اختیار تیم مذاکرات هسته ای آمریکا گذاشت و حالا میوه مشارکت خود را می چیند.

اوک ریج علاوه بر فروش بخشی از محصول دریافتی به خریداران مناسب، بخش دیگر را به اس ان اس یا به عبارتی چشمه نوترون اسپالاسیون می دهد که بزرگترین منبع یا چشمه ذرات نوترون دنیا است که در همین آزمایشگاه واقع شده است.

به گفته تام میسون مدیر آزمایشگاه اوک ریج، استفاده از آب سنگین تراکم نوترون در اس ان اس را تا حد قابل ملاحظه ای افزایش می دهد و بازدهی اسپالاسیون را بالا می برد. به این ترتیب حجم فراوری نوترون 10 تا 20 درصد افزایش پیدا می نماید و ازدیاد نوترون ها مساوی است با علم بیشتر.

این آزمایشگاه قرار بود از سال میلادی 2006 استفاده از ذخایر آب سنگین را شروع کند حال آنکه درآن زمان قادر به تامین مقدار مورد احتیاج از این محصول آن هم با کیفیت فعلی نبود.

اوک ریج چند سال پیش هم 7 تن آب سنگین از سایت هسته ای ساوانا در ایالت کارولینای جنوبی گرفت که اصلا قابل مقایسه با 32 تنی که قرار است امسال از ایران بگیرد نیست.

تام میسون که قادر به پنهان کردن رضایت خود از انجام چنین معامله پر سودی نیست، در نهایت می افزاید: دسترسی به آب سنگین اراک یک شانس است که عملکرد ما را آن هم با پرداخت بهایی نسبتا اندک به طرز چشم گیری افزایش می دهد.

جالب آنکه آمریکایی ها در ازای سود بادآورده ای که نصیبشان می گردد بر سر ایران منت گذاشته و می گویند: این معامله به ایران برای فروش مازاد آب سنگین خود مطابق با تعهدات قید شده در برجام یاری می نماید.

اما در این میان، جمهوریخواهان کنگره آمریکا هم به شیوه دیگری معامله اخیر با ایران را زیر سوال می برند و ادعا می نمایند که دولت واشنگتن با لطف بزرگی که البته نه در حق تهران بلکه در حق آزمایشگاه هسته ای خود انجام داده است، از تعهدات قید شده در توافق هسته ای فراتر رفته چرا که به این ترتیب ایرانی ها با چراغ سبزی که از آمریکا گرفته اند برای فراوری هر چه بیشتر آب سنگین و فروش آن در بازارهای بین المللی تشویق می شوند!

جالبتر آنکه طبق اعلام وزارت خزانه داری آمریکا بهای محصول فروخته شده به وسیله یک کشور ثالث پرداخت خواهد شد تا مبادا پای ایران به چرخه دلار آمریکا باز گردد. معامله جای خود را دارد اما دسترسی به سیستم اقتصادی آمریکا همچنان برای ایرانی ها قدغن است.