گاز های گلخانه ای؛ عامل بالا آمدن سطح آب دریا ها - کلاه تهران

به گزارش کلاه تهران، در وضعیتی که میزان گاز های تولیدی زیاد و میزان گرمایش جهانی تا 4.5 درجه سانتیگراد است، افزایش سطح آب را تا سال 2100 بین 0.6 تا 1.3 متر و تا سال 2300 بین 1.7 تا 5.6 متر تخمین زدند.

دانشمندان افزایش سطح آب دریا ها را تا سال 2100 بین 0.6 تا 1.3 متر و تا سال 2300 بین 1.7 تا 5.6 متر تخمین زدند

یافته های مطالعه ای نشان می دهد که اگر میزان فراوری گاز های گلخانه ای تا حد مورد نظر کم نگردد، ممکن است تا سال 2100 سطح آب دریا ها بیش از یک متر و تا سال 2300 بیش از 5 متر افزایش یابد. پژوهشگران دانشگاه فنی نانیانگ سنگاپور، تغییرات متوسط دنیای سطح آب ناشی از دو شرایط را از پژوهش های بیش از 100 متخصص از سراسر دنیا گرفتند و مدل سازی کردند.

در شرایطی که گاز های فراوریی را کم و میزان گرمایش دنیای را 2 درجه سانتیگراد بیش از دوره پیشاصنعتی در نظر گرفته بود، متخصصان افزایش سطح آب را تا سال 2100 نیم متر و تا سال 2300 نیم تا 2 متر تخمین زدند.

در شرایطی که میزان گاز های فراوریی زیاد و میزان گرمایش دنیای تا 4.5 درجه سانتیگراد است، افزایش سطح آب را تا سال 2100 بین 0.6 تا 1.3 متر و تا سال 2300 بین 1.7 تا 5.6 متر تخمین زدند.

این مطالعه در نشریه علمی نیچر منتشر شده است و به این نکته اشاره نموده است که ذوب لایه های یخ در قطب جنوب و گرینلند، این عظیمترین ذخایر یخ در خشکی، مهم ترین عامل افزایش متوسط دنیای سطح آب دریا ها است.

در این مطالعه آمده است: طبق انگاره های مطالعات پیشین، صخره های یخی در ارتفاع بیش از 90 متر بالای سطح آب دریا ها ناپایدار می شوند و همین امر باعث می گردد که ورقه های یخ در دوره ای گرم ذوب و نابود شوند، و یادآوری می نماید که ورقه های یخی قطب جنوب، مخصوصاً نسبت به این فرایند حساس ترند.

در ادامه هم چنین آمده است: این چند متر افزایش متوسط دنیای سطح آب دریا ها که بعضی متخصصان آن را پیش بینی نموده اند... موجب می گردد که زندگی صد ها میلیون نفر در معرض سیلاب های ساحلی قرار گیرد و زیستگاه های ساحلی نابود گردد.

اما پیش بینی های متخصصان به وضوح نشان می دهد که با کاهش فراوری گاز های گلخانه ای می توان از چنین افزایش چشمگیری در متوسط دنیای سطح آب دریا ها جلوگیری کرد.

این مطالعه نتیجه همکاری پژوهشگران دانشگاه فنی نانیانگ، دانشگاه هنگ کنگ، دانشگاه های می نوت ایرلند، دورهام انگلستان، رووارد و تافت آمریکا، و مؤسسه تحقیقات اثرات تحولات زیست محیطی پستدام آلمان بوده است.

استاد بنیامین هورتون، سرپرست این پژوهش، گفت: پیچیدگی پیش بینی سطح آب دریا و تعدد مطالعات منتشرشده در این زمینه، کار سیاست گذاران را برای رسیدن به جمع بندی درباره شرایط این علم سخت می نماید.

برای رسیدن به این جمع بندی، جمع آوری نظر متخصصان طراز اول درباره میزان افزایش سطح آب دریا ها مفید است. این کار، تصویر عظیمتری از شرایط های پیش رو به دست می دهد و اطلاعات کافی برای اندیشیدن تمهیدات لازم را نیز به سیاست گذاران می دهد.

دکتر آندرا گارنر، نویسنده همکار این پژوهش و استادیار علوم محیط زیست دانشگاه روآن، گفت: می دانیم که سطح آب دریا ها در آینده باز هم بیشتر خواهد شد. اما در پیش بینی های متخصصان پیرامون میزان این افزایش در شرایط فراوری گاز های گلخانه ای، اختلاف های کمابیش فاحشی وجود دارد.

بدین ترتیب، می توان به آینده بسیار امیدوار بود و عزم را برای دست به کار شدن از حالا جزم کرد تا از افزایش بیشتر سطح آب دریا ها جلوگیری گردد.

دکتر نیام کاهیل از دانشگاه می نوت، اضافه نمود: این مطالعه بین المللی بر اساس نظرات ارزش مند 106 متخصص سطح آب دریا ها صورت گرفته است و حاکی از اهمیت حیاتی سیاست گذاری برای کم کردن فراوری گاز های گلخانه ای و مهار افزایش سطح آب دریا ها است.

در حال حاضر، طبق پیمان پاریس قرار است میزان فراوری گاز های گلخانه ای به حدی برسد که گرمایش دنیای را در حد 1.5 درجه سانتیگراد نگه دارد و میزان تاب آوری کشور های عضو این پیمان را در برابر اثرات تغییرات زیست محیطی افزایش دهد.

اما بعضی کشور ها در راستای رسیدن به این هدف گام برنمی دارند و دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده، یکی از عظیم ترین فراوریکنندگان گاز های گلخانه ای در دنیا، کاملاً از این پیمان کنار کشیده است.

منبع: ایندیپندنت